Se torció el camino
tú ya sabes que no puedo volver.
Son cosas del destino,
siempre me quiere morder.
El horizonte se confunde
con un negro telón
y puede ser...
como decir que se acabó la función.
Ha sido divertido
me equivocaría otra vez,
quisiera haber querido
lo que no he sabido querer.
Quieres bailar conmigo,
puede que te pise los pies.
Soñaré solo porque me he quedado dormido.
No voy a despertarme porque salga el sol;
ya sé llorar una vez por cada vez que río,
no sé restar...
no se restar tu mitad a mi corazón.
Puede ser que la respuesta
sea no preguntarse por qué,
perderse por los bares
donde se bebe sin sed.
Virgen de la locura
nunca más te voy a rezar
que me he enterado´
de los pecados que me quieres quitar.
Será mas divertido
cuando no me toque perder,
sigo apostando al 5
y cada 2 por 3 sale 6.
Yo bailaría contigo
pero es que estoy sordo de un pie.
Soñaré solo porque me he quedado dormido.
No voy a despertarme porque salga el sol,
ya sé llorar una vez por cada vez que río,
no sé restar...
no se restar tu mitad a mi corazón.
Ha sido divertido
me equivocaría otra vez,
quisiera haber querido
lo que no he sabido querer.
Quieres bailar conmigo
puede que te pise los pies.
Soñaré solo porque me he quedado dormido.
No voy a despertarme porque salga el sol,
ya sé llorar una vez por cada vez que río,
no sé restar...
no sé restar tu mitad a mi corazón...
no sé restar...
tu mitad a mi corazón,
no se restar tu mitad a mi corazón.
tú ya sabes que no puedo volver.
Son cosas del destino,
siempre me quiere morder.
El horizonte se confunde
con un negro telón
y puede ser...
como decir que se acabó la función.
Ha sido divertido
me equivocaría otra vez,
quisiera haber querido
lo que no he sabido querer.
Quieres bailar conmigo,
puede que te pise los pies.
Soñaré solo porque me he quedado dormido.
No voy a despertarme porque salga el sol;
ya sé llorar una vez por cada vez que río,
no sé restar...
no se restar tu mitad a mi corazón.
Puede ser que la respuesta
sea no preguntarse por qué,
perderse por los bares
donde se bebe sin sed.
Virgen de la locura
nunca más te voy a rezar
que me he enterado´
de los pecados que me quieres quitar.
Será mas divertido
cuando no me toque perder,
sigo apostando al 5
y cada 2 por 3 sale 6.
Yo bailaría contigo
pero es que estoy sordo de un pie.
Soñaré solo porque me he quedado dormido.
No voy a despertarme porque salga el sol,
ya sé llorar una vez por cada vez que río,
no sé restar...
no se restar tu mitad a mi corazón.
Ha sido divertido
me equivocaría otra vez,
quisiera haber querido
lo que no he sabido querer.
Quieres bailar conmigo
puede que te pise los pies.
Soñaré solo porque me he quedado dormido.
No voy a despertarme porque salga el sol,
ya sé llorar una vez por cada vez que río,
no sé restar...
no sé restar tu mitad a mi corazón...
no sé restar...
tu mitad a mi corazón,
no se restar tu mitad a mi corazón.
Gran Fito...
3 comentaris:
Gran fito i gran Naaan que té blog i jo sense saber-ho!!
Em sap greu però t'he d'informar que aquest divendres no et podré deleitar amb la meva grata presència, otra vez será... i ben aviat, t'ho prometo!
(jo el que encara no entenc és el cas que et faig tenint en compte com em tractes...si és que sóc massa bona persona!)
I per ceeert, que d'amor l'escrit del Taller, sembla que no però sense adonar-me'n i ja estic acabant el segon any...buf com passa el temps! i que gran que és el Taller...i com marca!
Au doncs, petonets i ens veiem dimecres, suposo!
Que si, que molt maco, que fito es impecable.
Pero el "temazo" que has escollit com a fons, mesclat amb les lletres verdes de l'anterior post... en fi... no comment,jajajaa
pero bueno, em fas content de tornarte a llegir.
Només ell et pot respondre!!!
Ahora sí, parece que ya empiezo a entender,
las cosas importantes aquí son las que están detrás de la piel.
Y todo lo demás empieza donde acaban mis pies
después de mucho tiempo aprendí que hay cosas que es mejor no aprender.
El colegio poco me enseñó, si es por esos libros nunca aprendo,
a coger el cielo con las manos,
a reír y a llorar lo que te canto
a coser mi alma rota,
a perder el miedo a quedar como un idiota
y a empezar la casa por el tejado,
a poder dormir cuando tú no estás a mi lado.
Menos mal que fui un poco granuja, todo lo que sé me lo enseñó una bruja
Ruinas, no ves que por dentro estoy en ruinas,
mi cigarro va quemando el tiempo, tiempo que se convirtió en ceniza.
Raro, no digo diferente digo raro,
ya no sé si el mundo está al revés o soy yo el que esta cabeza abajo.
El colegio poco me enseñó, si es por el maestro nunca aprendo,
a coger el cielo con las manos
a reír y a llorar lo que te canto
a coser mi alma rota,
a perder el miedo a quedar como un idiota
y a empezar la casa por el tejado,
a poder dormir cuando tú no estás a mi lado,
Menos mal que fui un poco granuja, todo lo que sé me lo enseñó una bruja
No estás, no estás
Y en el son de tu cuerpo sé donde ir,
que se quiten esa estúpida sonrisa que mi cara refleja,
los días de lluvia y tormenta como colgados a mal
Seré un pobre infeliz si me falta el jardín de las delicias
y to bajo tu falda aunque sé de buena tinta que no es sólo para mí,
cuentan maravillas mis amigos de tí
No estás a mi lado, no estás a mi lado, no estás....
-- El Gran Fito --
Publica un comentari a l'entrada